Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

ΓΑΠ: Με χτυπάνε, γιατί με φοβούνται. Καλά κάνουν και φοβούνται!

ΓΑΠ: Με χτυπάνε, γιατί με φοβούνται. Καλά κάνουν και φοβούνται!


 Δήλωση Γιώργου Παπανδρέου:
Τα δημοσιεύματα στα οποία παραπέμπουν πρωτοσέλιδοι τίτλοι των εφημερίδων ΒΗΜΑ και ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, στα φύλλα της 2ας Δεκεμβρίου 2012, είναι προφανές ότι στοχεύουν εμένα και την πολιτική που άσκησα απέναντι σε πάσης φύσεως πολιτικές και ιδιοτελείς σκοπιμότητες. Παλεύοντας για μια Ελλάδα παραγωγική και ελεύθερη από δουλείες, από πελατειακές αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές. Παλεύοντας απέναντι σε ό,τι μας οδήγησε στην Ελλάδα του 2009.
Πρόκειται για μια χυδαία επιχείρηση, η οποία προωθείται από όσους “άκουσαν”, όσους διοχέτευσαν και τελικώς όσους δημοσιεύουν -και με τον τρόπο που το κάνουν- φήμες χωρίς στοιχεία, χωρίς προηγούμενη έρευνα.
Όμως, αποκαλύπτουν εαυτούς.
Όλοι πλέον καταλαβαίνουν ότι συγκεκριμένα κατεστημένα συμφέροντα, που παρασιτούν εις βάρος της χώρας, σχεδιάζουν και υλοποιούν συστηματικές επιχειρήσεις συκοφαντίας εναντίον μου.
Προφανώς, επειδή φοβούνται πως ό,τι και να κάνουν, όποιο ψέμα και να πουν, όσο και να με χτυπήσουν, θα με βρίσκουν σταθερά απέναντι τους.
Ότι δεν θα με λυγίσουν.
Καλά κάνουν και φοβούνται.

Βαξεβάνης στηρίζει… Παπανδρέου


Βαξεβάνης στηρίζει… Παπανδρέου

www.prwtagwnstis.blospot.gr

Ένας εξ αυτών που γνωρίζει τί περιέχει η λίστα Λαγκαρντ (ή τέλος πάντων κάποια εκδοχή της) είναι ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης. Ανεξάρτητα από το πώς αξιολογείται η πράξη του, αυτός δημοσιοποίησε τη λίστα και βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη.

Ο Βαξεβάνης, λοιπόν, αντέδρασε έντονα μόλις κυκλοφόρησαν τα, δίχως αποδείξεις ακόμη, σενάρια περί εμπλοκής της Μαργαρίτας Παπανδρέου. «Δεν υπάρχει όνομα Μαργαρίτα Παπανδρέου» ανέφερε στο Twitter, «όποιος το υποστηρίζει πρέπει να δείξει τα στοιχεία».

Λίγο αργότερα, πάλι μέσω διαδικτύου, έκανε και την ανάλυση όσων συμβαίνουν: «Σπέρνουν ψευδοειδήσεις και ψευτοαποκαλύψεις για τη λίστα όσοι την απέκρυπταν με σκοπό τη σύγχυση. Μόνη αλήθεια για τη λίστα, η ανάγκη ελέγχου».http://www.matrix24.gr/wp-content/uploads/2012/12/tweet1.jpghttp://www.matrix24.gr/wp-content/uploads/2012/12/tweet2.jpg

Οι Financial Times δικαιώνουν την Μαργαρίτα Παπανδρέου

Οι Financial Times δικαιώνουν την Μαργαρίτα Παπανδρέου

Οι Financial Times ανατρέπουν με σημερινό τους δημοσίευμα όλη την άθλια εικόνα που πήγε να δημιουργηθεί διεθνώς μετά τα “σου’πα, μου’πες, άκουσα” του επικεφαλής του ΣΔΟΕ στον εισαγγελέα Πεπόνη και τα γνωστά δημοσιεύματα των εφημερίδων “ΒΗΜΑ” και “Πρώτο Θέμα”.
Αναφέρονται στις κατηγορηματικές δηλώσεις του διαχειριστή του fund με την κατάθεση των 550 εκατομμυρίων δολαρίων ότι δεν υπάρχει καμία σχέση με την μαργαρίτα Παπανδρέου, την Μαρία Παντελή τό όνομα της οποίας βρίσκεται στη λίστα και την διάψευση του κ. Λέκκα ότι κατονόμασε τον οποιονδήποτε…

Ακόμα και οι ξένοι κατάλαβαν τι πήγε να στηθε

Βόμβες από τον Μάρκο Μπόλαρη: Το ΠΑΣΟΚ δεν εκφράζει πλέον την Κεντροαριστερά

Βόμβες από τον Μάρκο Μπόλαρη: Το ΠΑΣΟΚ δεν εκφράζει πλέον την Κεντροαριστερά


Όμηροι το κόμμα και ο Βενιζέλος της λίστας Λαγκάρντ! 

Άκριτη υποταγή στη γερμανική Δεξιά!

Ζήτημα αλλαγής πολιτικής, που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ ξανά κοντά στις κοινωνικές δυνάμεις που το ανέδειξαν ιστορικά, θέτει με συνέντευξή του στο «Π» ο ανεξάρτητος βουλευτής Μάρκος Μπόλαρης.

Ζήτημα αλλαγής πολιτικής, που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ ξανά κοντά στις κοινωνικές δυνάμεις που το ανέδειξαν ιστορικά, θέτει με συνέντευξή του στο «Π» ο ανεξάρτητος βουλευτής Μάρκος Μπόλαρης. Ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου - Παπαδήμου τονίζει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εκφράζει πλέον την Κεντροαριστερά, καθώς και ότι η σημερινή του ηγεσία απομακρύνθηκε από αυτήν. Αφήνει, δε, εκ νέου αιχμές περί ομηρίας του Ευάγγελου Βενιζέλου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

Ακόμη, επισημαίνει πως η τρικομματική κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη απέναντι στους πολίτες, καθώς –όπως αναφέρει– όχι μόνο δεν επαναδιαπραγματεύτηκε το Μνημόνιο, αλλά πολλαπλασίασε την ένταση των υφεσιακών μέτρων.

Για τα εσωκομματικά αναφέρει ότι τα πρόσωπα αποτελούν δευτερεύον πρόβλημα, ενώ αμφισβητεί και τη δυνατότητα του κόμματος να προχωρήσει σε ένα ουσιαστικό και ανοιχτό συνέδριο.

Σε δήλωσή σας αφήσατε να εννοηθεί ότι ο Βενιζέλος είναι όμηρος του Σαμαρά και της ΝΔ λόγω της λίστας Λαγκάρντ. Πώς τεκμηριώνεται αυτό;
Η δήλωσή μου της 28ης Νοεμβρίου είναι η εξής:
«Όμηρος ομήρου.
Όχι, δεν κλίνω το ουσιαστικό!
Στο ΠΑΣΟΚ αναφέρομαι.
Στον πρόεδρό του και στη λίστα Λαγκάρντ.
Ο φάκελος από τον Άρειο Πάγο φτάνει στη Βουλή...
Για να κατανοήσουμε στάσεις και στρατηγικές.
Και την προς τα δεξιά διολίσθηση...»
Απευθύνομαι σε νοήμονες.

 Η τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας μπορεί να αντέξει; Θα μπορούσε να σχηματιστεί άλλη κυβέρνηση από τη σημερινή σύνθεση της Βουλής;
Η παρούσα κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση μπορεί να αντέξει παράγοντας πολιτική που αντιστοιχεί στις παρούσες ανάγκες του τόπου και του λαού. Που έχει σχέδιο. Που ιεραρχεί τις ανάγκες. Στην Ελλάδα σήμερα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάρρευση της λειτουργίας του δημόσιου τομέα με σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές. Και να στήσουμε ένα άλλο παραγωγικό πρότυπο στον ιδιωτικό τομέα, για να υπάρξει ξανά παραγωγή στον τόπο. Προϊόν ποιοτικό, ανταγωνιστικό, εξαγώγιμο. Για να παραχθεί εισόδημα. Για να ξανανοίξουμε θέσεις εργασίας. Έχει η κυβέρνηση τέτοιο σχέδιο;
Αυτά σε σχέση με το εσωτερικό.
Είναι σαφές ότι η πορεία της κυβέρνησης εξαρτάται εξίσου και από τη διαχείριση της κρίσης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, Eurogroup, δανειστών. Είμαι βέβαιος ότι η άκριτη υποταγή στις νεοσυντηρητικές, υφεσιακές πολιτικές της γερμανικής Δεξιάς των Μέρκελ - Σόιμπλε επιβαρύνει την πραγματική οικονομία και φέρνει σε αδιέξοδο την ελληνική κοινωνία. Και εδώ οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση είναι εκτεθειμένοι απέναντι στους πολίτες. Άλλα διακήρυξαν προεκλογικά, άλλα έγραψαν στη διακομματική συμφωνία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, άλλα είπαν στις προγραμματικές δηλώσεις και σε απόλυτη αντίθεση με αυτά πολλαπλασίασαν την ένταση των υφεσιακών μέτρων, αντί να επαναδιαπραγματευτούν τα προηγούμενα μέτρα.
Η σύγκρουση στο Eurogroup μεταξύ της κ. Μέρκελ και της κ. Λαγκάρντ, ως εκπροσώπων δύο διαφορετικών αντιλήψεων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και όχι μόνο, αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε υποχρεωτικό μονόδρομο και πως υπάρχουν και άλλες πολιτικές επιλογές. Η τακτική του καλού παιδιού που επιλέξαμε φαίνεται ότι έχει εξαντλήσει τα όριά της. Θεωρώ πως είναι κρίσιμο στον δημόσιο λόγο στη χώρα, εκτός από τη διάσταση των γερμανικών εκλογών, να θέσουμε και άλλες κρίσιμες γεωστρατηγικές παραμέτρους.
Στην Ελλάδα λοιπόν σήμερα, κάθε πολίτης και κάθε πολιτικός, εκτός από τα θέματα δημοσιονομικής πειθαρχίας που θέτει η κ. Μέρκελ, θα πρέπει να έχει σε προτεραιότητα τα ζητήματα της δημοκρατίας στη χώρα, της κοινωνικής συνοχής, της εθνικής ακεραιότητας, του δημογραφικού, τα οποία θεωρώ ότι τα θέτουμε σε διακινδύνευση.

Τι περιμένετε από το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον προσεχή Φεβρουάριο; Θα μετάσχετε στις εργασίες;
Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου για να εκφράσει τον μη προνομιούχο Έλληνα, τον μικρομεσαίο, τον εργάτη, τον αγρότη, τον φοιτητή, τον επιστήμονα, τη γυναίκα, τον συνταξιούχο. Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να εκφράσει την Κεντροαριστερά. Αν η παράταξη αντιμετώπισε τεράστιο εκλογικό πρόβλημα και αν σήμερα βυθίζεται δημοσκοπικά, αυτό δεν οφείλεται στην αποστασιοποίηση των πολιτών από την Κεντροαριστερά, αλλά στην αποστασιοποίηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ από την Κεντροαριστερά.
Οι δημοκρατικοί πολίτες με τις ανάγκες τους, τα προβλήματά τους, τα συμφέροντά τους, τις αγωνίες τους είναι εδώ. Η κεντροαριστερή παράταξη των πολιτών είναι παρούσα. Καταδίκασε εκλογικά το ΠΑΣΟΚ και το καταποντίζει δημοσκοπικά,γιατί θεωρεί ότι δεν την εκφράζει. Άρα ένα συνέδριο έχει μεγάλη αξία αν συνιστά συνέδριο δημοκρατικής έκφρασης, αν σε αυτό εκφραστεί η αγωνία των πολιτών και οι προτάσεις τους για τη σηματοδότηση και τη νοηματοδότηση της πολιτικής πορείας της παράταξης. Σε αντιστοιχία με τις ανάγκες του σήμερα, σε αντιστοιχία με την πορεία του αύριο. Τέτοιο συνέδριο εκτιμώ ότι δεν προλαβαίνει να γίνει τον Φεβρουάριο.

Υπάρχει κάποιος εκ των Βενιζέλου, Λοβέρδου, Σκανδαλίδη που θα μπορούσε να εκφράσει ένα νέο ΠΑΣΟΚ; Βλέπετε ανατροπή του Βενιζέλου;
Το πρόβλημα της παράταξης είναι πρώτιστα πρόβλημα ξεκάθαρης αποτύπωσης της πολιτικής του φυσιογνωμίας, πολιτικής έκφρασης, με συνέπεια, της Κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας. Όχι σε αόριστο ιδεολογικό επίπεδο, αλλά σε συνάρτηση με την απτή πολιτική, οικονομική, κοινωνική πραγματικότητα για τους πολίτες και τη χώρα σήμερα. Δευτερευόντως είναι θέμα προσώπων. Η σημερινή δημοσκοπική απαξιωτική αποτύπωση για το κόμμα δείχνει και την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθούμε.

Δημοσιογράφος : Παναγιώτης Τζαννετάτος
Εφημερίδα "ΤΟ ΠΑΡΟΝ"

Λέμε ΟΧΙ στο νεοναζισμό


Λοβέρδος: Σε ανοικτή γραμμή με Διαμαντοπούλου – Χρυσοχοΐδη

Λοβέρδος: Σε ανοικτή γραμμή με Διαμαντοπούλου – Χρυσοχοΐδη

Λοβέρδος: Σε ανοικτή γραμμή με Διαμαντοπούλου – Χρυσοχοΐδη


«Είμαστε σε ανοικτή γραμμή με την Αννα Διαμαντοπούλου και το Μιχάλη Χρυσοχοΐδη», δήλωσε ο επικεφαλής της πολιτικής κίνησης ΡΙΚΣΣΥ, κ. Ανδρέας Λοβέρδος, μόλις μία ημέρα έπειτα από την ανακοίνωσή της και τη διαγραφή του από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ
«Είναι ζητούμενο αν θα υπάρξουν συγκλίσεις», ανέφερε μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό Αlpha 9.89 οανεξάρτητος βουλευτής ανοίγοντας παράθυρο συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ.

Ωστόσο, απέκλεισε το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ.
Για μία ακόμη φορά, ο πρώην υπουργός διαβεβαίωσε για την πλήρη στήριξή του προς την κυβέρνηση στη Βουλή, λέγοντας πως «είναι εθνικός στόχος να έχουμε κυβέρνηση και θα την στηρίξω».
Πηγή: protothema.gr

"ΡΙΚΣΣΥ Λοβέρδου με το Πα.Σο.Κ."

"ΡΙΚΣΣΥ Λοβέρδου με το Πα.Σο.Κ."

Πολιτική πρωτοβουλία υπό το ακρωνύμιο ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ (Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας) ανακοίνωσε διαδικτυακώς το πρωί της Δευτέρας ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Ανακοίνωσε την ίδρυση της ΡΙΚΣΣΥ
Σε ραδιοφωνικές του δηλώσεις (Σκάι) ο Ανδρέας Λοβέρδος σημείωσε ότι στόχος της κίνησης είναι «να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα» που θα επιχειρήσει να μιλήσει στην πλειοψηφία του λαού.
«Πρέπει να μπούμε σε μια διεργασία, να μας ακούει το 100% του ελληνικού λαού, όχι το 5% που ακούει το ΠΑΣΟΚ», υπογράμμισε σχετικά, ενώ ερωτηθείς εάν θέτει τον εαυτό του εκτός ΠΑΣΟΚ αρκέστηκε να πει ότι δεν θα απαντήσει κάτι τέτοιο μέσω ραδιοφώνου.
Η ίδρυση της ΡΙΚΣΣΥ έγινε με μία σύντομη ανακοίνωση στο site του Ανδρέα Λοβέρδου:
«Ιδρύσαμε την ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ. (Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας). Καλούμε όποιον συμφωνεί με τις απόψεις και τους σκοπούς μας, να υπογράψει την διακήρυξη στο διαδυκτιακό τόπο www.rikssy.gr».
Λίγο αργότερα στο νέο ιστότοπο αναρτήθηκε η ιδρυτική διακήρυξη της ΡΙΚΣΣΥ, η οποία:
  • Διατυπώνει καθαρά ως ευρωπαϊκό τον χαρακτήρα της κίνησης
  • Αναγνωρίζει την μέχρι τώρα δημοσιονομική προσπάθεια με την επισήμανση όμως ότι «οικονομία εξακολουθεί να ποδηγετείται από τη γραφειοκρατία της διοίκησης και της δικαιοσύνης» και καταλογίζεται «ασυγχώρητη ατολμία των πολιτικών».
  • Ασκεί κριτική στο μοντέλο ανάπτυξης των παρελθουσών δεκαετιών: «Πετύχαμε την ευημερία, χωρίς να στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας. Αρκεστήκαμε στην κατανάλωση με δανεικά»
  • Προσδιορίζει την κίνηση ως σοσιαλδημοκρατική: «Είμαστε σοσιαλδημοκράτες και συνεπώς βασικό μας μέλημα είναι το κοινωνικό κράτος (...) Η ρύθμιση της αγοράς θα είναι και η σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατικής μας ταυτότητας.
  • Καταγγέλλει «δημαγωγούς και λαϊκιστές της πολιτικής και των μίντια, που αντιτάσσονται λυσσαλέα σε κάθε προσπάθεια ριζοσπαστικής αλλαγής».
  • Θέτει ως στόχο εμμέσως πλην σαφώς την ανασυγκρότηση του κεντροαριστερού χώρου: «Παρά τους κλυδωνισμούς της, η Δημοκρατική Παράταξη είναι ο πολιτικός χώρος που συνενώνει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Θέλουμε να ανασυγκροτήσουμε τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο με τη συγκρότηση ενός μεγάλου και ριζοσπαστικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
  • Διαπιστώνει φαινόμενα διάσπασης της παράταξης, αφήνει αιχμές για πολιτική ματαιοδοξία και εισηγείται την ανάγκη συλλογικών ηγεσιών: «Η ματαιοδοξία των πολιτικών, που ποτέ δεν υπήρξε χρήσιμη, σήμερα είναι άκρως επικίνδυνη και μπορεί να αποβεί καταστροφική. Μόνο με συλλογική ηγεσία, χωρίς αποκλεισμούς, με συγκεκριμένο σχεδιασμό για την έξοδο από την κρίση και συγκεκριμένα μέτωπα κατά του κομματικού και του οικονομικού παρασιτισμού μπορεί να αντιμετωπισθεί ο σημερινός κατακερματισμός των δυνάμεών μας».
  • Προτείνει, τέλος, την συγκρότηση ενός «ριζοσπαστικού, μεταρρυθμιστικού, ευρωπαϊκού, σοσιαλδημοκρατικού κόμματος»
Ολόκληρη η διακήρυξη
«Το ελληνικό έθνος, εντός και εκτός του ελληνικού κράτους, έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου επί χιλιετίες. Σήμερα για μια ακόμη φορά, ο ελληνικός λαός, αν και δεν βρίσκεται σε εθνικό ή εμφύλιο πόλεμο, δεινοπαθεί κάτω από μία πολυετή οικονομική κρίση με δραματικές διαστάσεις. Η δοκιμασία είναι σκληρή, αλλά θα την ξεπεράσουμε.
Η εθνική διάρκεια υπήρξε ανέκαθεν πρώτος και κύριος στόχος των προγόνων μας . Δεν το ξεχνούμε, αλλά και δεν ξεχνούμε ότι χωρίς δίκαιους κανόνες, κινδυνεύει η εθνική και η λαϊκή ενότητα.
Δεν ξεχνούμε επίσης ότι οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης είχαν έντονα στοιχεία οικονομικής και κοινωνικής αδικίας. Τα βάρη και οι ζημίες δεν κατανεμήθηκαν με δίκαιο τρόπο. Και αυτό βεβαίως υπονομεύει την ίδια τη συνοχή του ελληνικού λαού. Πρέπει να ξεπεράσουμε την κρίση αλλά και, ταυτοχρόνως, να αποκαταστήσουμε την Δικαιοσύνη σε όλους τούς τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Πρέπει δηλαδή να διασώσουμε την ενότητα του λαού για να προστατεύσουμε την εθνική του διάρκεια.
Αυτό είναι σήμερα το ύψιστο χρέος μας. Είμαστε Έλληνες στην Ενωμένη Ευρώπη. Οφείλουμε να δώσουμε όλο μας τον εαυτό, ώστε να ξαναβρεθεί ο δρόμος της ευημερίας και της αξιοπρέπειας για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.
Είναι γεγονός, ότι η οικονομική κρίση δεν αντιμετωπίστηκε όσο γρήγορα χρειαζόταν. Η ύφεση πρωτοεκδηλώθηκε το 2008 , ενώ η κρίση του δημοσίου χρέους είχε προβλεφθεί πολύ νωρίτερα . Έως, όμως, το 2010 η Ελλάδα κοιτούσε αμήχανα. Όταν την χρονιά εκείνη αποφασίσαμε να ριχτούμε στον αγώνα, είχαμε ανοικτά δύο δύσκολα μέτωπα. Από την μια πλευρά, το υπερβολικό δημόσιο χρέος και από την άλλη, η καταστροφική έλλειψη ανταγωνιστικότητας των προϊόντων και της οικονομίας μας.
Χάρη στις θυσίες του λαού και τον αγώνα ορισμένων πολιτικών, τα δημόσια οικονομικά έχουν πάρει πια το δρόμο της εξυγίανσης με την ισορροπία εσόδων και εξόδων. Μπορούμε δηλαδή μέχρις ενός βαθμού να ζούμε με όσα παράγουμε. Για όσα μας λείπουν θα έχουμε σύντομα, εφόσον βεβαίως εφαρμοσθούν οι απαιτούμενες πολιτικές, και πάλι τη δυνατότητα να βγαίνουμε στις αγορές με όρους αξιοπρεπείς. Τη μάχη αυτή την κερδίζουμε, αδικήθηκε όμως ο λαός και πικράθηκε. Γι' αυτό και πρέπει να αποκατασταθεί επειγόντως η Δικαιοσύνη.
Το μέτωπο της ανταγωνιστικότητας παραμένει ανοικτό, ενώ η ύφεση συνεχίζει να κατατρώει τα σωθικά της Ελλάδας. Το κόστος εργασίας μειώθηκε, και μάλιστα υπέρ του δέοντος, δεν αποτελεί πια εμπόδιο στις επενδύσεις. Αλλά η οικονομία εξακολουθεί να ποδηγετείται από τη γραφειοκρατία της διοίκησης και της δικαιοσύνης, και εδώ η ατολμία των πολιτικών είναι ασυγχώρητη. Πρέπει επιτέλους να επικεντρώσουμε τις δυνάμεις μας στο δεύτερο αυτό μέτωπο. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος, διότι η ύφεση απειλεί τα δημοσιοοικονομικά μας επιτεύγματα και συνεπώς την ίδια την ύπαρξή μας. Ο πολίτης που πνίγεται στα χρέη και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της οικογένειάς του, οι νέοι που απαξιώνονται μέσα στην ανεργία, δεν μπορούν να περιμένουν.
Ο μύθος του Σισύφου δεν είναι το σύμβολό μας. Όσο, όμως, καθυστερεί η ανάληψη των κατάλληλων πρωτοβουλιών, θα μας απειλεί το φάσμα της φτώχειας, της δυστυχίας και της εγκληματικότητας είτε μέσα, είτε έξω από τη ζώνη του ευρώ. Βαθμιαία στην πρώτη περίπτωση, ακαριαία στην δεύτερη. Πρέπει να σταματήσουμε την ύφεση και να ξαναβρούμε τον δρόμο της ανάπτυξης.
Κατά την περίοδο της ευδαιμονικής Δημοκρατίας των τελευταίων δεκαετιών πολλά ξεχάσαμε και ξεχνώντας, πολλά χάσαμε. Κυρίως χάσαμε την αίσθηση των πραγμάτων, την αίσθηση των αναλογιών. Επιδιώξαμε και πετύχαμε την ευημερία, χωρίς να στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας. Αρκεστήκαμε στην κατανάλωση με δανεικά. Δεν υπήρξε ποτέ σοσιαλδημοκρατική παρέμβαση στην οικονομία, ενώ ατόνησε η πολύτιμη διεργασία κοινωνικής αναδιανομής, που είχε οδηγήσει στην καθολίκευση της κοινωνικής ασφάλισης και στη δημιουργία του ΕΣΥ. Η παρασιτική οικονομία κυριάρχησε ανενόχλητη. Οι ρυθμίσεις της αγοράς ήταν προσχηματικές. Η αγορά παρέμεινε ανελεύθερη, νοθευμένη, παρασιτική, με έντονες τάσεις αισχροκέρδειας έτσι ώστε να χάνει κάθε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Και ναι μεν ωφελήθηκαν οι κρατικοδίαιτοι και οι λοιπές βεντούζες, πλην όμως η Ελλάδα κατέρρευσε.
Υπάρχει πράγματι μία σκοτεινή και μία φωτεινή πλευρά της Μεταπολίτευσης. Θα ήμασταν όντως ανιστόρητοι αν λησμονούσαμε τα φωτεινά επιτεύγματα της Μεταπολίτευσης, όπως η αποκατάσταση της Δημοκρατίας σε δύο φάσεις κατά τη δεκαετία του '70 και ολοτελώς μέσα στη δεκαετία του '80, η διαμόρφωση μεσαίας εύπορης τάξης, η δημιουργία και η καθολίκευση υποδομών κοινωνικής πολιτικής, που έως και τη δεκαετία του 1980 ήταν σχεδόν ανύπαρκτες, και τέλος η ένταξη στην ΕΟΚ και την Ευρωζώνη.
Η ιλιγγιώδης ταχύτητα με την οποία καταρρέει η ελληνική οικονομία και οι τρομακτικές επιπτώσεις της για την πλειονότητα των ελλήνων πολιτών είναι εν πολλοίς συνέπεια της ευδαιμονικής Δημοκρατίας, του σκοτεινού προσώπου της Μεταπολίτευσης που μας οδήγησε στον γκρεμό. Πλην όμως, θέλοντας και μη, άνοιξαν τα μάτια μας. Είδαμε από τί πάσχουμε ακριβώς. Κανείς δεν μπορεί πλέον να πει πως δεν βλέπει. Και όποιος επιμένει να κρατάει κλειστά τα μάτια, λοιδορείται. Αλλά τα κλειστά μάτια ευνοούν φαινόμενα ακόμη πιο δυσάρεστα για τη Δημοκρατία. Το μεταναστευτικό αποτελεί μείζον πρόβλημα της κοινωνίας μας και δεν πρόκειται να το αφήσουμε στα χέρια εκείνων που ξέρουν να καλλιεργούν και να εκμεταλλεύονται την παρασιτική ψυχολογία της ανασφάλειας. Γνωρίζουμε τα ασυγχώρητα σφάλματα του πρόσφατου παρελθόντος ως προς τη διαχείριση του τεράστιου αυτού προβλήματος, αλλά δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μεταβάλει τους Έλληνες σε όχλο.
Πολιτικοί και κόμματα μιλούν ασταμάτητα για την κατεπείγουσα ανάγκη ενός εθνικού προγράμματος εξόδου από την κρίση, το οποίο όμως, ούτε καταρτίζεται, ούτε εφαρμόζεται. Αναλάβαμε να το καταρτίσουμε και ήδη εργαζόμαστε με πίστη και αφοσίωση . Πρόκειται για ένα σχέδιο άμεσης δράσης. Ο πολίτης που ταλαιπωρείται θέλει σχέδια για το αύριο, που να αρχίζουν από το σήμερα.
Είμαστε σοσιαλδημοκράτες και συνεπώς βασικό μας μέλημα είναι το κοινωνικό κράτος και οι δίκαιες ρυθμίσεις στη λειτουργία της αγοράς. Ταυτοχρόνως, ο ριζοσπαστισμός είναι η έκφραση της πολιτικής μας βούλησης και η ενοποιητική μας δύναμη. Είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε αμέσως σε πολιτικές, οικονομικές και θεσμικές αλλαγές.
Η Ελλάδα είναι χώρα πλούσια, αρκεί να μη σπαταλά τους ανθρώπινους και υλικούς πόρους της στις μικροεπιδιώξεις των λίγων πονηρών. Η εφαρμογή του εθνικού μας προγράμματος θα απεγκλωβίσει από το κράτος την πραγματική οικονομία με τις μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις της. Θα την απελευθερώσει από τη γραφειοκρατία και τους βραδύτατους ρυθμούς που χαρακτηρίζουν την απόδοση της Δικαιοσύνης. Οι αδειοδοτήσεις θα καταργηθούν, οι δικαστικοί έλεγχοι των οικονομικών δραστηριοτήτων θα διενεργούνται γρήγορα και ορθολογικά βάσει μιας μικρότερης αλλά κατά πολύ πιο αποδοτικής κλίμακας. Ταυτοχρόνως, η ρύθμιση της αγοράς θα είναι και η σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατικής μας ταυτότητας. Είναι σκάνδαλο να πέφτουν οι μισθοί, να ανεβαίνουν οι τιμές και να αυξάνεται η ανεργία, οι δε τράπεζες να αρνούνται τη στήριξη των νέων επιχειρήσεων και των έξυπνων και αποδοτικών επιχειρηματικών ιδεών, χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν.
Το κοινωνικό κράτος αναδιανομής, παρά την αισθητή αύξηση των χρηματοδοτικών πόρων του, λειτούργησε μάλλον υπέρ των προμηθευτών και των υπαλλήλων του και σε βάρος των ασφαλισμένων και των ασθενούντων. Πρέπει να συνεχισθεί ο εξορθολογισμός του συστήματος, να δημιουργηθεί δε ένα δίκτυο προστασίας για τους ανέργους και τους ανήμπορους. Αυτές είναι οι πολιτικές που χαρακτηρίζουν την σοσιαλδημοκρατική παράταξη. Αυτές είναι οι πολιτικές που προσδίδουν πολιτική ταυτότητα. Η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων είναι δουλειά των δημαγωγών και των λαϊκιστών της πολιτικής και των μίντια, που αντιτάσσονται λυσσαλέα σε κάθε προσπάθεια ριζοσπαστικής αλλαγής.
Σκοπός των ριζοσπαστικών αλλαγών είναι να εξουδετερωθούν οι αγκυλώσεις και οι στρεβλώσεις που έχουν υποστεί οι θεσμοί. Η Γ' Ελληνική Δημοκρατία ολοκλήρωσε πλέον τον κύκλο ζωής της. Τώρα πρέπει να παραδώσει τη θέση της στη Δ΄ Ελληνική Δημοκρατία. Γραφειοκρατικά κόμματα, αναχρονιστικές ιδέες, εκφάνσεις της διοίκησης και της δικαιοσύνης που παραμένουν εχθρικές προς την ανάπτυξη και τους ίδιους πολίτες πρέπει να αντικατασταθούν από θεσμούς προόδου, ανάπτυξης και Δικαιοσύνης.
Είμαστε σοσιαλδημοκράτες και πιστεύουμε ακράδαντα ότι η πολιτική έχει νόημα. Παρά τους κλυδωνισμούς της, η Δημοκρατική Παράταξη είναι ο πολιτικός χώρος που συνενώνει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Θέλουμε να ανασυγκροτήσουμε τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο με τη συγκρότηση ενός μεγάλου και ριζοσπαστικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
Σήμερα είμαστε πολλοί, μα δυστυχώς διασπασμένοι. Η συλλογικότητα και οι δημοκρατικές διαδικασίες πρέπει να γίνουν η δύναμή μας. Η ματαιοδοξία των πολιτικών, που ποτέ δεν υπήρξε χρήσιμη, σήμερα είναι άκρως επικίνδυνη και μπορεί να αποβεί καταστροφική. Μόνο με συλλογική ηγεσία, χωρίς αποκλεισμούς, με συγκεκριμένο σχεδιασμό για την έξοδο από την κρίση και συγκεκριμένα μέτωπα κατά του κομματικού και του οικονομικού παρασιτισμού μπορεί να αντιμετωπισθεί ο σημερινός κατακερματισμός των δυνάμεών μας, η αδράνεια και η αμηχανία.
Η κρίση έδειξε σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες τί ακριβώς σημαίνει να μεταβάλλονται σε δανειστές οι εταίροι, και, άρα, πόσο μεγάλη σημασία έχει να ξαναβρούμε το δρόμο μας. Η κρίση μας έδωσε την ευκαιρία να καταλάβουμε πολύ καλά τι παθαίνει ένας λαός όταν χάνει τον μπούσουλά του, την πυξίδα του, όταν παραμελεί τα καθήκοντά του και λατρεύει μόνο τα δικαιώματα.
Κάθε λαός, έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Κατά τη δεκαετία του 2000 κυρίως, περίσσεψαν τα αρνητικά. Ταυτοχρόνως όμως πλήθυναν και τα αρνητικά της Ευρώπης. Ο συνδυασμός των ριζοσπαστικών αλλαγών σε τοπικό, περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο καθίσταται σήμερα η επιτακτικότερη πολιτική ανάγκη.
Δεν αρκεί να δηλώνεις ευρωπαϊστής. Ήδη η πρώτη οικονομική δύναμη της Ευρώπης συμπεριφέρεται με «ευρωσκεπτικισμό», σε μία στιγμή που η ευρωπαϊκή ιδέα θα έπρεπε να αποτελεί το δραστικότερο κίνητρο στο ξέφραγο αμπέλι της παγκοσμιοποίησης. Ο ευρωπαϊστής δεν μπορεί να θυσιάζει τα πάντα στο βωμό του βραχυπρόθεσμου οικονομικού, κρατικού ή κομματικού κέρδους και γι' αυτό οφείλει να κατανοεί την ανάγκη ριζοσπαστικών αλλαγών στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, την ανάγκη μιας κοινωνικής ένωσης. Ταυτοχρόνως, ως Έλληνας πρέπει να συναισθάνεται πόσο απαραίτητη είναι η συμμετοχή μας στον κεντρικό ευρωπαϊκό συσχετισμό δυνάμεων, παρά τις σημερινές του διαιρέσεις.
Θέλουμε να ξαναβρούμε το συλλογικό σθένος και να δώσουμε λογική ελπίδα στη χώρα και τους πολίτες, στηριγμένοι στα πράγματα και στις δυνάμεις μας. Δεν θέλουμε να μας εμπαίζουν οι δημαγωγοί ούτε να εμπαίζουμε, ως δημαγωγοί, τους συμπολίτες μας. Τα λόγια χωρίς έργα, τα ψεύδη και το εμπόριο φρούδων ελπίδων κούρασαν κι απογοήτευσαν τους πολίτες, ιδίως τους νέους. Πρέπει να γκρεμίσουμε το τοίχος της αναξιοπιστίας. Εμείς, που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, πιστεύουμε πως η πατρίδα μας μπορεί να ανορθωθεί, να επιστρέψει σύντομα στο δρόμο της ευημερίας και της αξιοπιστίας.
Οι πολίτες δεν έχουν χρόνο. Είναι ανάγκη να δράσουμε αμέσως. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, το χιλιοειπωμένο πολιτικό σύνθημα «εδώ και τώρα» αποκτά όλη τη σημασία που έχασε στο στόμα των φυγόμαχων πολιτικών.
Έχουμε συναίσθηση ότι για την επίτευξη αυτού του στόχου, απαιτείται καθολική ρήξη με τον οικονομικό παρασιτισμό, τη γραφειοκρατία, το πελατειακό και παρασιτικό κομματικό σύστημα. Γι' αυτό προτείνουμε να συγκροτηθεί ένα ριζοσπαστικό, μεταρρυθμιστικό, ευρωπαϊκό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που θα πείσει τους πολίτες και θα υλοποιήσει τις αναγκαίες και ανατρεπτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.
Απευθυνόμαστε με θάρρος και πίστη στους ανέργους, σε αυτούς που φοβούνται πως θα χάσουν τη δουλειά τους, στους εργαζόμενους του πρωτογενούς τομέα και σε αυτούς που θέλουν να εργαστούν σε αυτόν, στους επιχειρηματίες που καταδικάζουν τον παρασιτισμό και την αισχροκέρδεια, στις υγιείς δυνάμεις του δημόσιου τομέα, στους υπαλλήλους που εντάχθηκαν στο Δημόσιο μέσω εξετάσεων και των Εθνικών Σχολών, στους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη τη στοργή και τη μέριμνα του κράτους και, πρώτα από όλους, στις νέες και τους νέους. Θέλουμε η Ελλάδα της δημιουργίας να νικήσει την άλλη πλευρά μας, τη σκοτεινή, την παρασιτική και να επικρατήσει το ελληνικό πρόσωπο της προκοπής, της αξιοκρατίας και της αλληλεγγύης».
Την ιδρυτική διακήρυξη υπογράφουν οι:
1.Αγγελόπουλος Πέτρος, Γεωπόνος Αθήνα
2.Αδαμόπουλος Νίκος Ηλεκτρολόγος, Μηχανολόγος Αθήνα
3.Ανδριόπουλος Φίλιππος, Πολιτικός επιστήμονας Αθήνα
4.Απέργης Γιώργος, Δημόσιος Υπάλληλος Ναύπλιο
5.Αρκαδινός Διονύσης, Πολιτικός Μηχανικός Τ.Ε. Αθήνα
6.Βλαβιανού Άννα, Δικηγόρος Αθήνα
7.Γαλανοπούλου Ελισάβετ, Χημικός- βιοχημικός Αθήνα
8.Διαμαντίδης Γιώργος, Δημοσιογράφος Αθήνα
9.Ζόγκας Δημήτρης, Οικονομολόγος Αθήνα
10.Καπετανιάς Βασίλης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Αθήνα
11.Καρλαύτης Μάνθος, Γιατρός Φωκίδα
12.Κεκάτος Διονύσης, Αρχιτέκτων μηχανικός Ηλεία
13.Καραγιώργος Γιώργος Γιατρός Φθιώτιδα
14.Κοντoγιάννης Χάρης, Οικονομολόγος Λαμία
15.Kοτρωνόπουλος Αλέκος, Υπάλληλος ΙΚΑ Πάτρα
16.Λαλιώτης Νίκος, Μουσικός Αθήνα
17.Μαγκαφάς Νίκος, Μαθηματικός Καλάβρυτα
18.Μαλάκος Ιωάννης, Οικονομολόγος Λάρισα
19.Μαραθωνίτης Γιώργος, Γιατρός Αθήνα
20.Μερεντίτης Στέλιος, Δικηγόρος Φθιώτιδα
21.Παπαγεωργίου Κωνσταντίνος, Πολιτικός μηχανικός Τρίπολη
22.Περράκης Βαγγέλης, Γιατρός Αθήνα
23.Σουρλίγκας Γιώργος, Κοινωνιολόγος Χαλκίδα
24.Σπύρος Σπύρου, Επιχειρηματίας Αθήνα
25.Στεργιόπουλος Γιώργος, Οδοντίατρος Καστοριά
26.Συμωνετάτος Χριστόδουλος, Ελεύθερος επαγγελματίας Κεφαλονιά
27.Σωτηρόπουλος Μιχάλης, Επιχειρηματίας Ναύπλιο
28.Τερζούδης Άγγελος Αλεξανδρούπολη
29.Τριανταφυλλίδης Πέτρος, Καθηγητής ΤΕΙ Αθήνα
30.Χιώτης Νίκος, Πολιτικός Μηχανικός Αθήνα
31.Χρονάς Αθανάσιος, Πολιτικός επιστήμονας Πειραιάς
32.Χρονόπουλος Παναγιώτης, Οδοντίατρος Πάτρα
33.Ψωμάς Απόστολος, Δικηγόρος Ρέθυμνο

Διακομματική ενότητα κατά των «Ναζί»

Διακομματική ενότητα κατά των «Ναζί»

Μια τεράστια διακομματική συγκέντρωση 100.000 ανθρώπων πραγματοποιήθηκε στη Βουδαπέστη κατά του ακροδεξιού-ναζιστικού κόμματος Jobbik, που είναι η 3η κοινοβουλευτική δύναμη της χώρας…

  Κομματικές δυνάμεις από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση κατήγγειλαν από κοινού την προσπάθεια ορισμένων «να ξαναγυρίσουν την ιστορία στις πιο μαύρες σελίδες της», αντιδρώντας στην πρόταση του αρχηγού του Jobbik να καταγραφούν οι βουλευτές εβραϊκής καταγωγής. Ο Μ.Γκυονγκιόσυ υπό την πίεση των αντιδράσεων αναγκάστηκε να αναμορφώσει τα λεγόμενά του, όμως οι διαδηλωτές το βράδυ της Κυριακής αξίωσαν την παραίτησή του. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν φιλμάκια από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου εξολοθρεύθηκαν 600.000 εβραίοι και 30.000 Ρομά, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός Γκ.Μπαϊνάι, ζήτησε από όλους «ενότητα κατά των Ναζί και όχι ενότητα με τους Ναζί,  για την εξουσία»…

Ένα σύνδρομο απειλεί τον Τσίπρα

Photo: manganite@FlickrΣταύρος ΘεοδωράκηςΝα τα πάρουμε τα πράγματα με την χρονική τους σειρά. Στα τέλη Σεπτεμβρίου τα γραφεία της Διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κατελήφθησαν από εργαζόμενους στην καθαριότητα. Αίτημα τους;  Το 70% του προϋπολογισμού του ΑΠΘ να πηγαίνει στις εταιρίες που καθαρίζουν το Πανεπιστήμιο. Προσοχή όχι το 7% αλλά το 70%! Οι κινητοποιήσεις αυτές, μέσα σε δύο μήνες μετέτρεψαν το ΑΠΘ σε χωματερή. Οι φοιτητές το εγκατέλειψαν και τη θέση τους πήραν… τρωκτικά. Τελευταία άρχισαν και οι τσαμπουκάδες. Καταληψίες κυνηγούσαν καθηγητές. Κρανοφόροι χτυπούσαν φοιτητές. Γραφεία «άδειαζαν», σχολές σφράγιζαν πόρτες και παράθυρα. «Εικόνες από φαβέλες του Ρίο Ντε Τζανέιρο», έγραψαν στο μπλοκ τους, φοιτητές της Νομικής.

Μέσα σε αυτή την βρωμερή κυριολεκτικά ατμόσφαιρα οι πρυτανικές αρχές, ομόφωνα, αποφάσισαν να καλέσουν την εισαγγελία να προστατεύσει το Ίδρυμα από «αξιόποινες πράξεις» που δημιουργούν πλέον «μη αναστρέψιμες ζημιές». Και όταν λέμε «πρυτανικές αρχές στο ΑΠΘ» εννοούμε ανθρώπους που πρόσκεινται κυρίως στην «ριζοσπαστική αριστερά» (είναι άλλωστε γνωστές οι σχέσεις του πρύτανη Γιάννη Μυλόπουλου με τον Αλέξη Τσίπρα). Ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης όμως, θεώρησαν προδοσία το έγγραφο των πρυτανικών αρχών προς τις «κατασταλτικές δυνάμεις» και όχι μόνο ζήτησαν να συνεχιστεί η κατάληψη των γραφείων της πρυτανείας αλλά απαίτησαν και την παραίτηση των πρυτανικών αρχών, δηλαδή του Μυλόπουλου!

Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Κάθε φορά που μια «κομματική ομάδα» πλησιάζει την εξουσία, την καταλαμβάνει το «προεξουσιαστικό άγχος». «Είμαστε με όλους και κυρίως με αυτούς που κάνουν πολύ θόρυβο, όσο ακραίοι και νάναι». Το ίδιο σύνδρομο έχει πλήξει κατά καιρούς όλους τους πράσινους και γαλάζιους «διεκδικητές» (Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά, ακόμη και τον Σημίτη για κάποια φεγγάρια). Έτσι έγινε ο Παπανδρέου αντιεξουσιαστής στο λιμάνι του Πειραιά (με βαζελίνη στα μάτια για να προστατευθεί από τα δακρυγόνα) και ο Σαμαράς αρχικαπετάνιος της ΔΑΚΕ και ένα φεγγάρι και των ταξιτζήδων.

Στις μέρες μας το άγχος έχει μετακομίσει «αριστερά». Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα πρωινά «παράθυρα» δηλώνουν αλληλέγγυοι ακόμα και με αυτούς που αυτοκτονούν (βαπτίζουν θυσία την αυτοκτονία!) και φλερτάρουν με ιδέες που η αριστερά έχει συγκρουστεί. Καλύπτουν, ας πούμε, ακόμη και συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ που ζητούν να μην ελεγχθούν περαιτέρω οι καθηγητές των γυμνασίων και των Λυκείων που έχουν υποπέσει σε πειθαρχικά παραπτώματα (ασυλία φαντάζομαι παρέχεται και στους 8 καθηγητές που έχουν κατηγορηθεί για σεξουαλικά αδικήματα και που σύμφωνα με τον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή, συνεχίζουν να «διδάσκουν»). Η λογική είναι απλή. «Οι δυναμικές μειοψηφίες θα μας φέρουν στην εξουσία». Σε αυτή την λογική, στο «κοινωνικό μέτωπο» χωρούν ακόμη και ο πάλαι ποτέ πρασινοφρουρός Μιχελογιαννάκης (ο οποίος συνεχίζει να διαλαλεί στο Ηράκλειο την ρηξικέλευθη  άποψη ότι ο λαός πρέπει να βγει στους δρόμους με τα Καλάσνικωφ). Από το «βαθύ πράσινο», στο «βαθύ κόκκινο».

Και βέβαια σε αυτό το κλίμα δεν χωρούν ούτε αμφισβητήσεις, ούτε καν συζητήσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση, ο προπηλακισμός στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ στο Αγρίνιο επειδή άσκησε κριτική στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Κουρουπλή. «Να τα έργα σας, τώρα που βάλατε τους τραμπούκους στο κόμμα» ακούγεται να φωνάζει στο βίντεο του «Αγρίνιο Νετ» ο Παναγιώτης Σουλιώτης, στριμωγμένος ανάμεσα σε «αγανακτισμένους Κουρουπληκούς». Δίπλα του όμως  κανείς (κανείς;) δεν συγκινείται. Αυτό που προέχει για όλους (για όλους;) είναι η κατάληψη της εξουσίας. «Ας πάρουμε τις εκλογές και μετά ποιος ζει ποιος πεθαίνει».
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Πηγή www.protagon.gr

Ο Κάμερον χάνει προς τα ακροδεξιά…

Ο Κάμερον χάνει προς τα ακροδεξιά…

Όσο κι αν πηγαίνει προς τα δεξιά ο Ντέηβιντ Κάμερον, χάνει προς τα ακροδεξιά και τα απόλυτα αντι-ευρωπαϊκά! Όπως δηλούν οι πρόσφατες εκλογές σε τρείς βρετανικές περιφέρειες, το Συντηρητικό κόμμα υπολείπεται του ακροδεξιού UKIP… Στο Ρόθερχαμ  την πρωτιά πήραν οι Εργατικοί, ακολούθησε το UKIP, το εθνικιστικό ακροδεξιό BNP, το ακροαριστερό  Respect,  ενώ το κόμμα των Συντηρητικών ήρθε 5ο και των Φιλελεύθερων-Δημοκρατών 8ο. ..  Στην περιφέρεια του Μίντλσμπρω επίσης, οι Εργατικοί ήρθαν πρώτοι και ακολούθησε το UKIP, οι Φιλελεύθεροι-Δημοκράτες και 4η δύναμη οι Συντηρητικοί, ενώ ήρθαν δεύτεροι (με μικρή διαφορά από το UKIP) στην περιφέρεια του Βόρειου Κρόϋντον. Τι δηλοί ο μύθος; Ότι η εκλογική βάση των Συντηρητικών δεν ακολουθεί τις ακροδεξιές ρητορείες του πρωθυπουργού.