Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΚΥΒΑΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ: Επιστολή του Ανδρέα Παπανδρέου στις ΗΠΑ


Απόσπασμα από επιστολή του Ανδρέα Παπανδρέου προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν, από το 1981, αποκάλυψε η τουρκική εφημερίδα «Milliyet».
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που μόλις είχε αναλάβει την πρωθυπουργία, απειλούσε με έξοδο από το ΝΑΤΟ αν η Συμμαχία δεν πίεζε την Τουρκία για το Αιγαίο και την Κύπρο.

«Πιέστε την Τουρκία ή αποχωρούμε από το ΝΑΤΟ» ήταν το μήνυμα της επιστολής, η οποία εστάλη στις 6 Νοεμβρίου 1981 σε ΗΠΑ και Βρετανία και οι λεπτομέρειές της αποκαλύπτονται 30 χρόνια αργότερα, καθώς το Φόρειν Όφις «άνοιξε» τα αρχεία της εποχής.

Η επιστολή έχει ως εξής:

«Σκέφτομαι πολύ σοβαρά την επιλογή της αποχώρησης από το ΝΑΤΟ ή τουλάχιστον από το στρατιωτικό του σκέλος. Εκτός αυτού, δε θέλω ούτε τις βάσεις σας στη χώρα μου. Παρά ταύτα, αν ασκήσετε πίεση στην Τουρκία για το θέμα της Κύπρου και του Αιγαίου τότε ενδεχομένως να αντιστραφεί η κατάσταση και να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας». Η κύβερνηση του ΠΑΣΟΚ τότε θεωρούσε πως ο μεγάλος κίνδυνος για την Ελλάδα δεν είναι οι χώρες του συμφώνου της Βαρσοβίας αλλά η Τουρκία.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είχαν περάσει μία περίοδο μεγάλης έντασης από το 1974 μέχρι το 1980 όταν και άρχισε μια προσπάθεια ευρέσεως λύσης στα προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών. Η προσπάθεια αυτή διεκόπη μετά από απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου που είχε δηλώσει πως «θα ξανασυνομιλήσουμε με την Τουρκία όταν αυτή αποσύρει τους στρατιώτες της από την Κύπρο.».

Επίσης, ο Παπανδρεόυ είχε καταστήσει σαφές πως δε θα μπει σε καμία διαπραγμάτευση με την Τουρκία για ζητήματα που αφορούν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Ένα επίκαιρο ποίημα για τους δύσκολους καιρούς μας...

"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας.
Που δε συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες στα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί
και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε
που έχει αλεπο...ύ για πολιτικό,
απατεώνα για φιλόσοφο,
μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."

Xαλίλ Γκιμπράν, 1923


Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Noβότνι: H Ελλάδα εξακολουθεί να αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο.

Η κρίση δημόσιου χρέους δεν έχει ξεπεραστεί και η Ελλάδα εξακολουθεί να αποτελεί το μεγαλύτερο κίνδυνο, εκτιμά ο διοικητής της Αυστριακής Κεντρικής Τράπεζας και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής

Τράπεζας, Εβαλντ Νοβότνι, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Φοραλμπέργκερ Νάχριχτεν». Ο κ. Νοβότνι σημειώνει δε, ότι οι βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις αρχές Μαΐου στην Ελλάδα, θα είναι καθοριστικές για τη συνέχιση του οικονομικού προγράμματος που έχει δρομολογηθεί, ενώ συγχρόνως παρατηρεί ότι στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία υπήρξε ήδη βελτίωση της κατάστασης, στην Ιταλία και στην Ισπανία έχουν γίνει μεταρρυθμίσεις και θα πρέπει στις χώρες αυτές να δοθεί τώρα χρόνος.

Οσον αφορά στους οίκους αξιολόγησης, δεν πιστεύει ότι αυτοί έχουν χάσει σε επιρροή και παραπέμπει στην ανακοίνωση του οίκου «Moody's» ότι στα τέλη Απριλίου θα προβεί σε νέα αξιολόγηση 110 ευρωπαϊκών τραπεζών - ανάμεσά τους και όλων των μεγάλων τραπεζών της Αυστρίας - κάτι που όπως επισημαίνει ο ίδιος, δεν αποκλείεται να οδηγούσε εκ νέου σε κάποια ανασφάλεια στην Ευρώπη. Ωστόσο, εμφανίζεται αισιόδοξος ως προς το μέλλον του Ευρώ, τονίζοντας πως το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα θα υπάρχει και μετά από πέντε χρόνια και πως σε μερικές χώρες, όπως στην Πολωνία και ίσως επίσης στη Δανία, θα υπάρξει εντατική συζήτηση για ένταξή τους στην Ευρωζώνη. Παράλληλα, δεν βλέπει κίνδυνο πληθωρισμού, καθώς, όπως σημειώνει, και στις αγορές κεφαλαίου αναμένονται μακροπρόθεσμα σταθερές τιμές, κάτι που αντικατοπτρίζεται στα χαμηλά επιτόκια, ενώ, κατά την εκτίμησή του, μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος που εκπορεύεται από μια χαμηλή ανάπτυξη σε συνδυασμό με έναν χαμηλό ή ανύπαρκτο πληθωρισμό.
Πηγή:http://fimotro.blogspot.com

Φ.Ολλάντ: Θέλω αποκάτασταση της δικαιοσύνης. Θέλω μια ενωμένη Αριστερά!!!

Στο κόκκινο βρίσκεται το πολιτικό θερμόμετρο στη Γαλλία καθώς βαίνουμε ολοταχώς προς τον πρώτο γύρο της εκλογικής αναμέτρησης για την προεδρία στις 22 Απριλίου.

Έτσι, μετά την ανοικτή ομιλία χολλιγουντιανών προδιαγραφών του Νικολά Σαρκοζί στο χορό των υπαίθριων εκδηλώσεων μπήκε δυναμικά και γαλλική Αριστερά. Το γαϊτανάκι έσυρε πρώτος Ζαν-Λικ Μελανσόν, υποψήφιος του Αριστερού Μετώπου με μαζική προεκλογική συγκέντρωση. Ωστόσο, αυτός που τελικά έκλεψε τις εντυπώσεις στην προεκλογική του ομιλία που συμμετείχαν πάνω από 100.000 Γάλλοι ήταν ο Σοσιαλιστής, Φρανσουά Ολλάντ με λόγο αιχμηρό, επίκαιρο και κυρίως ευρωπαϊκό καθώς ήταν ο μόνος που επιχειρηματολόγησε για την ανάγκη προοδευτικής μεταρρύθμισης της Ευρώπης του δημοκρατικού ελλείμματος και της λιτότητας.

Ο Ολλάντ, σε μια συγκέντωση βγαλμένη "από τα παλιά" για τους Γάλλους Σοσιαλιστές που βρίσκονται εκτός κυβερνητικής τροχιάς για σχεδόν 20 χρόνια κατόρθωσε να συσπειρώσει τους τα μέλη και τους φίλους του κόμματος του αποδεικνύωντας πως έχει τόσο την πολιτική στιβαρότητα όσο και το κοινωνικό "πρόσωπο" που θέτει ως προαπαιτούμενο το εκλογικό σώμα για να τον κάνει μόνιμο κάτοικο του Élisée.

Το δίπολο που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των δύο κύριων προεδρικών υποψηφίων έχει εγχαραγμένα έντονα τόσο τα πολιτικά αντανακλαστικά των εκλογικών τους ακροατών όσο και την κουλτούρα και τον ψυχισμό των Γάλλων.

Με τον Σαρκοζί να διαθέτει το πλεονέκτημα να μιλά ως Πρόεδρος των Γάλλων για δημοσιονομική πειθαρχία, ασφάλεια και συνοριακή πολιτική, αριστερά πειράματα και λαϊκισμό των αντιπάλων ο Ολλάντ παρουσιάζεται ως ο ενωτικός αριστερός υπόψηφιος ενώ έχει περιστρέψει το λεξιλόγιο απεύθυνσης προς τους ψηφοφόρους του προς τις έννοιες της ελπίδας, της κοινωνικής δικαιοσύνης έναντι των αγορών, της αριστερής σταθερότητας απέναντι στη συντηρητική τρομολαγνεία.

Η ήρεμη ελπίδα

"Αισθάνομαι μια μεγάλη ελπίδα. Ελπίδα ήρεμη, σταθερή. Ελπίδα για την έναρξη μια καινούριας δικαιοσύνης. Για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης μας. Ο Νικολά Σαρκοζί θέλει να παραμείνουν οι αγορές απαθείς. Δε θέλει να ξυπνήσετε. Ανακατεύει τους φόβους του λαού για να μην ξυπνήσει" θα πεί στο πάρκο Μπουά ντε Βινσέν, μπροστά σε χιλιάδες υποστηρικτές του.

Για την Ενώμενη Αριστερά

"Η αριστερά θα πρέπει να ενωθεί, για να χάσει η δεξιά το στοίχημα που έχει βάλει για τις εκλογές. Θέλω να αποσύρω τα στρατεύματά μας από το Αφγανιστάν και η αποστολή θα θεωρηθεί λήξαν. Οι πολίτες πρέπει να επενδύσουν στο μέλλον της χώρας τους, της Ευρώπης και όχι των αγορών και των κερδοσκόπων."

Αυτή ήταν ίσως και η μεγαλύτερη προεκλογική δήλωση Ολλάντ που πλέον ρίχνει το μπαλάκι στους προοδευτικούς ψηφοφόρους εκτός του PS και κυρίως στις ηγεσίες της "άλλης" αριστεράς για το μέλλον της Γαλλίας.

 Φαίνεται πως μπροστά στα απανωτά εκλογικά χαστούκια, την εσωκομματική κι όχι μόνο κριτική πως οι Γάλλοι Σοσιαλιστές έχουν χάσει τον αριστερό τους προσανατολισμό, ο Ολλάντ δε πέταξε στα σκουπίδια την προσπάθεια του σοσιαλιστικού "επαναπατρισμού" της προκατόχου του Μαρτίν Ομπρί. Πόσο μάλλον, ο Φρανσούα βλέποντας τη νίκη να είναι κοντά μοιάζει να έχει αρχίσει να ξαναδιαβάζει τη βιογραφία του Μιττεράν.

Ταυτόχρονα δε δίστασε να σηκώσει το γάντι στις αντεγκλίσεις Σαρκοζί για το πρόγραμμα του κόμματος του δείχνοντας πως έχει αυτό που χρειάζεται για την κόντρα με τον μπριόζο Νικολά.
Όταν μάλιστα ο "Σαρκό" είπε ότι οι «ακραίες» -όπως τις χαρακτήρισε- λύσεις στην οικονομική κρίση που προτείνει ο Ολάντ «θα κάνουν τη Γαλλία να υποφέρει περισσότερο, επειδή είναι ψέματα» και προειδοποιούσε για τις τρομερές συνέπειες που θα έχει μια νίκη των Σοσιαλιστών, ο Φρανσουά Ολλάντα απαντούσε στην άλλη πλευρά της πόλης με φωνή δυνατή και σταθερή «η έκκληση στο φόβο είναι ήδη κάλεσμα υποχώρησης»

Η προοδευτική διακυβέρνηση

Δεν είναι ούτε πείραμα ούτε πρόβλημα μια κυβέρνηση Σοσιαλιστών για τον προεδρικό υποψήφιο των σοσιαλιστών αλλά η λύση στην κρίση.
"Ναι έχουμε πρόβλημα στη Γαλλία, όμως ξέρουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας. Η αριστερά κρατούσε πάντα την ιστορία της Γαλλίας σταθερή. Η Γαλλία είναι ένα μεγάλο έθνος. Αρνούμαι να γίνουμε κάτι διαφορετικό."

Τέλος, κάλεσε σε συστράτευση όλους του Γάλλους.
«Αυτή η πλειοψηφία δεν θα είναι σιωπηλή, θα είναι τολμηρή» τόνισε, μιλώντας για μια «μεγάλη... όμορφη πλειοψηφία για αλλαγή».