Ελληνοτουρκικές σχέσεις: Η καλή πίστη δεν είναι αφέλεια

Γράφει η Μαριλένα Κοππά*

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μια διακρατική συμφωνία εφαρμόζεται, πόσο μάλλον δεκάδες, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει μια ανώτερη αρχή να τις επιβάλει. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η επίσκεψη Σαμαρά στην Τουρκία δεν ήταν σημαντική. Η διττή γλώσσα κατά τη διάρκεια των ανακοινώσεων, με τον κάθε Πρωθυπουργό να απευθύνεται στο δικό του «εθνικό κοινό», χωρίς προσπάθεια σύνθεσης, είναι επίσης κατανοητή. Σε ορισμένα ζητήματα απλά δε συμφωνούμε: «η Ρώμη δε χτίστηκε σε μια μέρα».

Όμως, η Τουρκία δεν είναι πλέον μόνο ο προαιώνιος εχθρός. Είναι επίσης η 17^η οικονομία στον κόσμο, δίπλα στην πόρτα μας, με σημαντικές επενδύσεις ήδη να κατευθύνονται στη χώρα μας. Δε χρειάζεται να ψάχνουμε κρυφές ατζέντες, που πάντα αναπόφευκτα υπάρχουν. Τα προφανή, όπως η γεωγραφία, αρκούν. Όχι, η Τουρκία δεν έγινε ξαφνικά γενναιόδωρη.

Το λιμάνι της Κωνσταντινούπολης θέλει «στήριξη», γιατί πώς να σηκώσει όλο το βάρος του διαμετακομιστικού εμπορίου της Μαύρης Θάλασσας με την Ευρώπη; Εάν κάνουμε μερικά ακόμα βήματα προς τη δημιουργία κόμβων συνδυασμένων μεταφορών, η Τουρκία θα χρειάζεται την Ελλάδα για λόγους «στρατηγικούς».

Εάν, όπως διαφαίνεται, οι αγωγοί ενέργειας από την Κασπία κάνουν τον άξονα Ελλάδας-Τουρκίας ένα από τους σημαντικότερους κόμβους ενέργειας στην Ευρώπη, με συνεπακόλουθο την άμβλυνση της μονομερούς εξάρτησης των Βαλκανίων για την παροχή φυσικού αερίου από τη Ρωσία, τότε επίσης η σχέση μας θα είναι «στρατηγική».

Με άλλα λόγια, δε χρειάζεται σήμερα να επιλυθούν όλες οι διμερείς μας διαφορές. Αυτό που χρειάζεται είναι η επίλυσή τους, ολοένα και περισσότερο, να φαντάζει ως ζήτημα «κοινής λογικής».

* Η κ. Μαριλένα Κοππά είναι ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ

Read more: http://rizopoulospost.com/ellhnotourkikes-sxeseis-h-kalh-pisth-den-einai-afelei/#ixzz2NYDoPo1H
F