H Πρωτομαγιά των εργαζομένων και του συλλογικού επαναπροσδιορισμού

Γράφει ο Μιχάλης Κορδαλής

Πρωτομαγιά σήμερα και το μυαλό καθενός μας πέρα απ΄τη θύμηση της "Άνοιξης" του Σικάγο, της θυσίας των εργατών που διεκδικούσαν ένα καλύτερο αύριο για κείνους και τα παιδιά τους είναι μοιραίο να σμίξει με τις σκέψεις για το δικό μας σήμερα, για το αύριο της Πατρίδας μας και των πολιτών της.

Ο προβληματισμός είναι μεγάλος σε μια χώρα με αισθητή συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων, σε μια Ευρώπη, ανασφαλή, αντι-αναπτυξιακή, βυθισμένη σε συντηρητικές ιδεοληψίες.

Η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει πρώτα ναι, να είναι ΕΡΓΑΤΙΚΗ κι όχι εργατοπατερίστικη, όχι happening δηλώσεων για κάποιους επιτηδευμένα ανυποτάκτους γκριζομάλληδες.

Η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει ακόμη να ειναι ημέρα μνήμης και ως ημέρας μνήμης να αποτελέσει και την αφετηρία για τον προσωπικό αλλά και συλλογικό μας επαναπροσδιορισμό.

Γιατί οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε αρκετά πραγμάτα στη χώρα μας και πριν από όλα «ποια Ελλάδα θέλουμε», την Ελλάδα της αξιοκρατίας και της επιβράβευσης του μόχθου ή αυτή των «κολλητών» και της συλλογικής αποτυχίας.

Οφείλουμε επιπλέον να αξιολογήσουμε τη θέση της χώρας μας στο διεθνές περιβάλλον, στο σύγχρονο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και  να απαντήσουμε επιτέλους, ξεκάθαρα, χωρίς υπαινιγμούς στο μεγάλο ερώτημα που ανέδειξε η κρίση:

 «Ποιά Ευρώπη θέλουμε»  αλλά και πως αντιλαμβανόμαστε την Πατρίδα μας ως κομμάτι, ως οργανικό μέρος αυτής της Ένωσης?

Θέλουμε τη εκγερμανισμένη δημοσιονομική συμμαχία του σήμερα ή την Ευρώπη αυτής  της συλλογικής ευημερίας, της πολιτικής ενοποίησης  και ισοτιμίας του Μονέ, του Ντελόρ, του Μιττεράν και του Ανδρέα?

Πρέπει επίσης να αναλογιστούμε που και πως βαδίζει το Εργατικό Κίνημα στην Ελλάδα και διεθνώς, να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του Συνδκαλισμού και να την επαναφέρουμε εκεί που της αξίζει ως βάθρο της Δημοκρατίας.

Γιατί συνδικαλισμός δεν μπορεί να είναι η κλαδική "κομματική πελατεία" και η επι πληρωμή αργία αλλά η ειλικρινής, η  αδιαμεσολάβητη προσφορά και ο αγώνας για τα δικαιώματα των συναδέλφων μας, των εργαζομένων, των αγωνιστών της ζωής.

Τέλος πρέπει να αναλογιστούμε σε ποιούς πλέον ανήκει ως πολιτική παρακαταθήκη η Πρωτομαγιά, ποιο είναι το σύγχρονο προλεταριάτο στις μέρες μας.

Είναι σίγουρα πάντοτε οι φτωχοί, οι αποκλεισμένοι απ΄την κοινωνική πρόοδο συμπολίτες μας, εκείνοι που ζουν κάτω από τα "όρια" της φτώχειας.

Αλλά ειδικά σήμερα το "προλεταριάτο" είναι και κάποιοι ακόμη.

Είναι οι Νέοι.

Η Νέα Γενιά, η πλέον μορφωμένη και εκπαιδευμένη γενιά Ελλήνων που "καταδικάζεται" καθημερινά στην ακαδημαϊκή μετανάστευση εντός και εκτός της Ένωσης, στην εντός των τειχών "υπαλληλοποίηση".

Σ'αυτή τη γενιά που ξεπληρώνει με μέλλον  ένα υποθηκευμένο παρελθόν ανήκει η πολιτική κληρονομιά του ματωμένου Μάη.

Σ’αυτή τη γενιά, σ’ αυτούς  τους Νέους με τα τόσα ερωτημάτα δεν μπορεί παρά να δίνεται μια μόνο απάντηση.

- "ΝΑΙ…ΘΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ."

*Ο Μιχάλης Κορδαλής είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ