Εκκλησία και νεωτερικότητα

Tου Όστεν 'Αιβερι

Austen Ivereigh: «An almighty struggle over modernity is subsiding» © The Guardian Πολλά πήγαν μια χαρά στην ρωμαιοκαθολική εκκλησία τις περασμένες δεκαετίες. Στα περισσότερα μέρη του κόσμου, η εκκλησία είναι σήμερα πολυπληθέστερη από ότι ήταν, έστω και σε σχετικά μεγέθη. Η αλήθεια είναι πως στην δύση η εκκλησία συρρικνώθηκε· μα ό,τι απέμεινε, είναι πιο πιστό και στρατευμένο. Οι περισσότεροι από εμάς σήμερα ανήκουμε στην εκκλησία από πεποίθηση, όχι από σύμβαση. Είναι επίσης αλήθεια πως εξελίσσεται μια φοβερή σύγκρουση της εκκλησίας με την νεωτερικότητα -για το τι είναι καλό σε αυτήν, τι κακό. Είναι τραγικό πως οι ρωμαιοκαθολικοί παγιδεύτηκαν στην δική τους εκδοχή «πολέμων αξιών» με την κάθε πτέρυγα να θεωρεί πως το Βατικανό ΙΙ ήταν μια επιχείρηση προσαρμογής της εκκλησίας στην νεωτερικότητα -πράγμα καλό για την αριστερά, κακό για την δεξιά. Αλλά στην πραγματικότητα η σύνοδος εκείνη επιχείρησε να μεταρρυθμίσει την εκκλησία για να μπορεί να αντιπαρατεθεί με την νεωτερικότητα από καλύτερες θέσεις -με βάση τις ευαγγελικές περικοπές, όχι τα κοινωνικά προνόμια. Κι αυτό ακριβώς είναι που σταδιακά συμβαίνει. Το διάστημα 1970-1990 διχαστήκαμε στη βάση των κοσμικών διαχωριστικών γραμμών, σπαταλώντας πολύ ενέργεια και υπονομεύοντας την αξιοπιστία της δέσμευσής μας. Αλλά αυτόαλλάζει τώρα. Την περίοδο των δύο τελευταίων παπών, ενηλικιώθηκε μια ολόκληρη νέα γενιά ρωμαιοκαθολικών που είναι ευτυχής να υπερασπίζεται την κοινωνική δικαιοσύνη και την ζωή. Νοιάζονται για την οικολογία του πλανήτη, αλλά και για την ανθρώπινη οικολογία. Για την κοσμική νοοτροπία που έχει σαγηνευθεί από την τεχνολογία, μπορεί οι αναφορές στην ατομική ελευθερία και η εμμονή με την ισότητα να μοιάζουν συντηρητικά. Αλλά είναι πολύπερισσότερο από αυτό... Ο Austen Ivereigh είναι ρωμαιοκαθολικός συγγραφέας και ακτιβιστής